_
Eu non digho nada (Debate sobre o estado da nasión)
Para seghir en Disneylandia, aquí tamén hai ghuapo e feo, pero non, síntoo, crédulos do aparato cínico enfermos militantes do PSOE, non ía por vós, nin polo PP, nin por Podemos, nin por PJ Harvey (co atracativa que sae na foto, un cereixo de prata e neon nas miñas mans). Giant Sand maioría absoluta, pero non o dighades por aí.
_
_
Fuxe o tempo e con el a saúde
Non fai falla que un doutor nos receite a frase. A última vez que Los Enemigos tocaron en Radio 3, bótalle hai quince anos, Josele subía ao escenario cunha lata de Mahou, das verdes, na man. No seu regreso (revolta, que dixo el), presentando o novo disco, o irónico Vida inteligente, aparecen os catro tomando café, café de empresa, de inserir moeda na máquina do corredor.
Non é unha anécdota pesimista. A frescura dos primeiros traballos é irrepetíbel; eles conservan lucidez e oficio (ou ofidio), atributos pouco roqueiros, si, pero que poden funcionar. Están vivos.
_
Non é unha anécdota pesimista. A frescura dos primeiros traballos é irrepetíbel; eles conservan lucidez e oficio (ou ofidio), atributos pouco roqueiros, si, pero que poden funcionar. Están vivos.
_
Subscrever:
Mensagens (Atom)
Esta obra está baixo unha licenza Recoñecemento-Non comercial-Sen obras derivadas. 3.0 España de Creative Commons.